Saint-Jean-du-Gard

Residentie van de heren van Saint-Jean, het huidige kasteel, afgebrand door de koninklijke troepen in 1560, werd onmiddellijk herbouwd en vervolgens uitgebreid in de 17e eeuw. Als getuige van een eeuwenoude geschiedenis is het kasteel verbonden met de godsdienstoorlogen die de Cevennen kenmerkten. Binnen de muren verbleven de maarschalk van Thoiras, de hertog van Rohan, Bâville, intendant van de Languedoc, de maarschalk van Villars en vele andere illustere figuren. De gevangenissen hebben vele gevangenen gehuisvest. (Niet toegankelijk voor het publiek)

Ook al wordt hij op oude ansichtkaarten als Romeins aangeduid, zo oud is deze brug niet. Hij werd pas in 1733 gebouwd om de met planken uitgeruste doorwaadbare plaats voor de oversteek van de Gardon te vervangen. Hij is het slachtoffer van de grillen van de rivier en is meermaals weggespoeld.

Deze oude klokkentoren is het enige dat overblijft van de romaanse kerk die in de 12e eeuw door de benedictijnen van Sint-Gillis werd gebouwd en aan Sint-Jan de Doper was gewijd. Hij werd verwoest tijdens de godsdienstoorlogen, als vergelding voor de plundering van de stad door de koninklijke troepen in 1560. De verschillende onderdelen van de overblijfselen getuigen van de opeenvolgende fasen van de bouw of de wederopbouw van de kerk van de 10e tot de 16e eeuw. Van het einde van de 16e eeuw tot de herroeping van het Edict van Nantes kondigde de klok zowel katholieke als protestantse diensten aan. Daarna tikte de klokkentoren, voorzien van een uurwerk, de uren van de dorpsgemeenschap af.

Robert Louis Stevenson, de Schotse auteur van “Treasure Island” en “The Strange Case of Dr Jekyll and Mr Hyde”, stak te voet met zijn ezel Modestine de Cevennen over van Le Puy-en-Velay naar Saint-Jean-du-Gard. Hij vertrok op 22 september 1878 en kwam 12 dagen later op zijn bestemming aan. Zijn route staat nu bekend als de “Stevenson Way” of GR70.

Er is van deze reis ook een door de auteur geschreven en in 1879 gepubliceerd verhaal bewaard gebleven “Reizen met een ezel in de Cevennen”. De fontein die hem hulde brengt vermeldt de datum van zijn aankomst in Saint-Jean-du-Gard, 2 oktober 1878.

Rond deze hoofdas is het dorp gebouwd. Deze “dorpsstraat” is typisch voor de Cevennen. De architectuur van de Grand’Rue evolueerde aanzienlijk tijdens de 17e en 18e eeuw, onder invloed van de bourgeoisie van Saint Jean, die rijk werd dankzij de goudboomindustrie. De huizen van de Grand’Rue met hun prachtige oude deuren getuigen hier nog steeds van.

Achter de klokkentoren, in het oudste deel van de stad, op de hoek van de rue Pasteur en de rue Traversière, staat een huis waar de pastoor woonde en waar de katholieke gemeenschap na de afbraak van de kerk en voordat er een nieuwe werd gebouwd, tussen 1560 en 1685, bijeenkwam om de mis te vieren. Op de bovendorpel van de deur in de Rue Traversière staat een kruis en een datum: 1567, wat herinnert aan de functie van dit huis als religieus gebouw.

De tempel van Saint-Jean-du-Gard werd gebouwd volgens de plannen van een architect uit Alès, de heer Renoux, met een neoklassieke voorgevel en op een terrein dat in 1820 voor dit doel was aangekocht. Het voltooide gebouw werd ingewijd op vrijdag 27 april 1827. Vóór de bouw kwam de gereformeerde gemeenschap bijeen in een privé-gebouw naast de Place d’Armes, genaamd “Le Pavillon”.

Tegenover het kasteel staat de kerk die na de herroeping van het Edict van Nantes werd gebouwd met de materialen van de zojuist verwoeste tempel. De klok veranderde van gebouw en nadat hij de inwoners had uitgenodigd om te preken, riep hij hen op tot de mis. De resten van een van de oude stadspoorten (rechtervoet en een deel van het gewelf) zijn te zien tegen de muur van het kasteel, achter het openbare gewicht.

Het stadhuis werd gebouwd in 1649, na de aankoop van een apothekershuis, waaraan het gebouw werd toegevoegd. In 1950 besloot de gemeente de stad een wapenschild te geven, met een afbeelding van de berg Brion, de klokkentoren en de oude brug. Op het schild staat het motto: “Al sourel de la liberta” (In de zon van de vrijheid).

Het station is bereikbaar via de Avenue René Boudon en de Pont Neuf (vanwaar men een goed uitzicht heeft op de Pont Vieux). Het traject van de spoorlijn van Anduze naar Saint-Jean-du-Gard werd in 1909 voltooid. Het versterkte de economische rol van de stad aan de samenvloeiing van de vallei van de Borgne en de Franse vallei. Tegenwoordig wordt deze lijn geanimeerd door een zeer populaire toeristische stoomtrein.