Genolhac WallenGenolhac Wallen
©Genolhac Wallen
Deze vakanties zitten vol verrassingen en ontdekkingen

1 dag in Génolhac

Een gastvrij land voor tijdloze momenten: mijn favoriet in de Cevennen.

Wij die op pad gaan voor een eenvoudig bezoek aan het dorp Génolhac, gaan hier op avontuur in de kern van wat de Cevennen tot hun identiteit maakt: menselijke warmte, een rebelse geest (sommigen zouden zeggen een geest van tegenspraak) en een geslaagde mix van natuur en erfgoed.

Want dat is voor mij de rijkdom van dit hoekje van de Cevennen: het contrast tussen het turbulente verleden, het rustige, verjongende heden en het doorgeven van deze waarden voor de toekomst.

Wandelen door het dorp

Ontdekking van de historische rijkdom van de streek, onze dag in Génolhac begint rustig om klokslag 10 uur… Het is moeilijk om vroeg in de ochtend te zijn als je de geneugten van de rust ontdekt, ver van ons stadsleven!

Deze ochtend beginnen we met een bezoek aan het VVV-kantoor, op zoek naar ideeën voor uitstapjes en wandelingen voor overdag. We komen naar buiten met een heleboel wandelmogelijkheden en een kaart van het dorp: laten we dit landelijke stadje gaan ontdekken dat sinds onze aankomst lijkt te slapen.

Terwijl ik enthousiast ben over het idee om Génolhac te verkennen, is mijn metgezel een beetje aan het treuzelen en niet echt overtuigd. Vanaf de eerste stop voor het oude marktplein onder de boog, is monsieur geïntrigeerd door een pallet die iets verderop in de rue Soubeyranne hangt en besluit deze nader te gaan bekijken terwijl ik rondkijk naar de beroemde kraaien die op mijn kaart staan beschreven.

Het is een veel jovialere man die ik aantref onder het beroemde palet in de rue Soubeyranne, en die me toeroept om me te vertellen hoezeer hij de humor van Cévenol waardeert. Het gekleurde palet draagt een duidelijke boodschap uit: “Wilt u uw planeet blauw, zeldzaam of gekookt?” We ontmoeten een jongeman uit de buurt die uitlegt dat er in het dorp meerdere paletten van dezelfde stijl zijn en dat ze allemaal een militante boodschap uitdragen. Na 5 minuten kletsen met hem, is het nu mijn man die mij aan de arm trekt om ons bezoek voort te zetten – hij op zoek naar deze pallets en ik op zoek naar het turbulente verleden van het dorp.

Ik ontdek met verbazing dat dit kleine plattelandsdorpje dat mij onbelangrijk leek, toch een duidelijke historische rijkdom heeft en de geschiedenis op zijn eigen manier heeft gemarkeerd. Zelfs de heer geeft uiteindelijk toe dat hij dingen heeft ontdekt en er geen spijt van heeft mij bij dit bezoek te zijn gevolgd.

>

De pallets van Génolhac

Een idee geboren tijdens de eerste opsluiting, een verlangen om mensen te laten reageren en hen te wijzen op de klimatologische situatie van onze planeet en hier is de eerste pallet geboren. Het werd al snel het gesprek van de dag en de gelukkige eigenaar werd gevraagd het weg te halen om de harmonie van de plaats te respecteren. Als de goede mensen van de Cevennen die ze zijn, besluiten de inwoners vervolgens nieuwe te maken en deze in het dorp tentoon te stellen.

Ik denk dat dit gebied, dat altijd al een gebied van rebellen en vrijdenkers is geweest, een land van welkom is geworden voor iedereen die op zoek is naar vrijheid.

La Lausete

Een boerenwinkel

Zodra we de winkel binnenkomen, worden we begroet met een glimlach en een woord van welkom. Ook al is de oppervlakte niet groot, we vinden er groenten, brood, vlees, kaas en zelfs bier of snoep.

Maar wat echt het verschil maakt, is de beschikbaarheid en de kennis van Mélissa over alle beschikbare producten: ze kent elk product en de producent ervan! In het bijzonder de beroemde pélardon: er zijn alle soorten in haar winkel: vers, romig, droog of zeer droog.

Ik denk dat dat is wat de regio echt sterk en aantrekkelijk maakt: de kwaliteit van het menselijk contact.

lunchpauze

We staan te popelen om aan te komen bij het restaurant dat het toeristenbureau ons heeft aanbevolen: de Bouchon Cévenol in Chamborigaud. Om daar te komen, moeten we weer in de auto stappen en een paar kilometer naar beneden rijden in de richting van Alès.

Het is al middag, maar alles is in orde want we hebben onze tafel vanmorgen al gereserveerd. Het restaurant is beroemd en raakt vaak uitverkocht, vooral in de zomer.

De winkelpui lijkt niet veel voor te stellen, het is een klein zaakje met uitzicht op de hoofdstraat van het dorp. Maar zodra je door de deur loopt, brengt een verleidelijke geur van gegrilde groenten je in vervoering. En het is altijd met een glimlach en het Cevenolse gevoel van gastvrijheid dat we door de eigenaren worden verwelkomd.

Tijdens het passeren zijn het Aubrac rundvlees, de truffelpuree en de gegrilde groenten om voor te sterven!

We verlaten de Bouchon verzadigd en blij met dit moment van eenvoudig geluk, en glijden naar de eigenaar die al andere klanten verwelkomt: “Jullie weten hoe je moet ontvangen in de Cevennen, jullie hebben een gevoel van delen dat velen zijn vergeten.”

Ontspanning en rivier

Wij, die zo gemotiveerd waren om te gaan wandelen, vinden onszelf een beetje zwaar en slaperig na onze heerlijke lunch. We besluiten onze middag te beginnen met een dutje aan het water en dalen dus af naar de Luech, het mooie riviertje dat door Chamborigaud stroomt. De adviseur van het Bureau had ons deze plek aangewezen, onder het restaurant.

De omgeving is bucolisch en de sfeer vriendelijk! We strijken neer aan de rand van het kristalheldere water voor een verfrissend dutje met een prachtig uitzicht op het beroemde viaduct van Chamborigaud.

 

Genieten en behouden

Neem de juiste reflexen aan zodat dit kostbare bezit behouden blijft.

Spijsverteringswandeling

Na een ontspannende pauze bereiken we het centrale plein van het dorp dat het beginpunt is van de viaductwandeling, die onze verblijfsadviseur ons vanmorgen heeft aangeraden.

Hier maken we een wandeling van 7 km, langs het water, om de Luech en het beroemde viaduct van Chamborigaud te ontdekken, een verbazingwekkende brug van meer dan 300 m lang en met allemaal bogen.

De wandeling verloopt heerlijk en we zijn blij met onze keuze van de wandeling, exotisch maar niet te moeilijk. Het geluid van water heeft altijd al een rustgevend effect op mij gehad, maar in zo’n behouden omgeving is het des te meer waar en intenser.

Onder het viaduct aangekomen, stoppen we een paar minuten om de tijd te nemen het bouwwerk te bewonderen, dat indrukwekkend is. Mijn metgezel besluit te proberen zijn ricochet-record te verbeteren. Zo besef ik dat dit altijd de beste vakanties zijn: de vakanties die je in staat stellen opnieuw contact te maken met de mensen van wie je houdt en momenten buiten de tijd te beleven, die bevoorrechte momenten.

Hoe verder we op weg gaan, hoe meer ik mezelf toesta om los te laten, te genieten van de natuur, deze oude Cevennenboerderijen met uitzicht op de vallei te bewonderen…

Ter plaatse
Sluiten